ترکشهای روح

حالا شد!

 

سلام کردم و گفتم: حاجی آمده ام گواهی سابقه جبهه ام را بگیرم.
مشخصاتم را پرسید و برگه را صادر کرد و به دستم داد.
وقتی خواندم دیدم فقط مأموریت آخری را که در جبهه بودم نوشته است.
گفتم: ببخشید چند مورد هم قبل از این در منطقه بوده ام آن را هم بنویسید.
گفت: با این مشخصات فقط همین مدت در جبهه بوده اید، بیشتر نمی توانیم بنویسیم.
گفتم: آقا دروغ که نمی گویم، چند مورد هم قبل از این در منطقه بوده ام.
گفت: آقا این دفتر ، قبول ندارید خودتان پیدا کنید
دفتر را گرفتم و ورق زدم و پیدا کردم و گفتم بفرمایید این هم موارد دیگرش.
برگ مشخصات را در آورد و در کنار برگه اول گذاشت، همه مشخصات با هم مطابق بود بخصوص عکسهای دوران نوجوانی ام با چهره ای که هنوز مویی بر آن نروئیده بود و...
فقط دو تا تفاوت داشت، یکی تاریخ تولد برگه ها با هم فرق می کرد و دیگری نام پدر...
گفت: ببخشید مشخصات یکی است، ولی می شه بفرمایید چرا سال تولد و نام پدرتان فرق می کند.
خندیدم و گفتم: باید خودتان این جریان را که در آن موقع خیلی هم اتفاق می افتاد حدس بزنید.
تصمیم گرفتم به جبهه بروم، برای اعزام به جبهه به پایگاه رفتم.
وقتی شناسنامه ام را دادم که اسمم را بنویسند، گفتند نمی شود سنت کم است.
بیرون که آمدم خیلی ناراحت بودم، ولی شنیده بودم که بچه ها یک کارهایی می کنند.
بی درنگ یک کپی از شناسنامه ام گرفتم و قلم را برداشتم و تاریخ تولدم را در کپی شناسنامه عوض کردم
و البته برای اینکه پدرم متوجه نشود و دنبالم نیاید نام پدرم را هم عوض کردم و رفتم از روی کپی یک کپی دیگر گرفتم و روز بعد به پایگاه مراجعه کردم، گفتند مدارکتان را بدهید، کمی هول شدم، گفتم شناسنامه ام نیست فقط کپی شناسنامه را دارم و آن را گذاشتم جلوشان، خدا رحمتش کند آقای... بعدها شهید شد، انگار متوجه شده بود، ولی به رویم نیاورد، خندید و گفت: حالا شد!
اسمم را نوشت و گفت: فردا صبح برای اعزام تشریف بیاورید...
اشک از گوشه چشمهای حاجی و همکار جوانش که به صحبت ما گوش می داد جاری شد
انگار حاجی هم رفته بود به آن دوران...
برگه هایم را امضا کرد و به همکارش داد که مهر و شماره اش را بزند و بعد چهره ام را بوسید
برگه ها را به دستم داد و خندید و گفت: حالا شد!
* حسین میرزابیگی به نقل از هادی آرایشگر